Γεμάτη αναμνήσεις, εικόνες, χρώματα και αρώματα του καλοκαιριού και με τη βαριά βαλίτσα στο χέρι, επέστρεψα απο τις καλοκαιρινές μου διακοπές! Πίσω στην πολύβουη πόλη που προσπαθούσα να ξεχάσω όλο το καλοκαίρι αλλά που άλλες φορές έπιασα τον εαυτό μου να νοσταλγώ…Πίσω λοιπόν στο σπίτι! Στα συνηθισμένα αλλά όχι απαραίτητα βαρετά πρωινά στη δουλειά ή στο σπίτι και στις κλασσικές απογευματινές αξίες της ζωής της πόλης, καφεδάκι με φίλους, βόλτες με το άλλο μας μισό, επιτραπέζια παιχνίδια, σινεμά και πολύ διασκέδαση! Ευτυχώς η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις και έτσι δεν παραπονιέμαι που τελείωσαν και οι φετινές διακοπές…

Μέσα στο σπίτι τα παράθυρα ανοίγουν για να μπεί το φρέσκο αεράκι, απο τη βεράντα ακούγονται ακόμη τα τζιτζίκια και αργότερα τα τριζόνια και τα κουνούπια που τελικά είναι τα μόνα που δεν αποχωρίζεσαι ποτέ το καλοκαίρι! Ένας δροσερός χυμός με αναζωογονεί και στρώνομαι κατευθείαν στη δουλειά. Καθαρίσματα, συμμαζέματα, ποτήσματα… Και μετά το βλέμμα μου πέφτει πάνω στη βαλίτσα. Την ανοίγω και πραγματικά απορώ με τον εαυτό μου… πού χώρεσαν τόσα ρούχα, παπούτσια και σουβενίρ; Πόσα πράγματα μπορεί να στριμώξει μια γυναίκα στη βαλίτσα της; Πόσα αντικείμενα που να της θυμίζουν κάθε στιγμή των διακοπών της; Μικρά, μεγάλα, απλά, λαϊκής τέχνης, άτεχνα, ξεχωριστά…

Σκέφτομαι πως να τα αξιοποιήσω… Γνωρίζω οτι σε κάποιες χώρες του εξωτερικού, όπως στην Αυστραλία, συνηθίζεται να συγκεντρώνονται τα καλοκαιρινά αντικείμενα των διακοπών όπως βότσαλα, κοχύλια, αστερίες, λίγη άμμος απο την αγαπημένη παραλία, cart postal, διαφόρων ειδών σουβενίρ, σε βαζάκια, κουτάκια, κορνίζες και να τοποθετούνται σε μια ευδιάκριτη γωνιά του σπιτιού! Ακολούθησα και εγώ αυτή την ιδέα και έφτιαξα το δικό μου ναό αναμνήσεων σε μια γωνιά της βιβλιοθήκης μου.