Οι τάσεις ethnic και rustic είναι λίγο πολύ γνωστές. Σαν συνδυασμός, όμως, τι σας φέρνει στο μυαλό; Μην πάτε μακριά. Για την ακρίβεια, γυρίστε λίγο πίσω, στο κοντινό παρελθόν και σκεφτείτε το σπίτι της γιαγιάς.

Αν ρίξετε μία προσεκτική ματιά σε όσα άφησε η γιαγιά, θα βρείτε μικρούς θησαυρούς. Πλεκτές κουβέρτες, κοφτές κουρτίνες, μακραμέ σεμεδάκια, δαντέλες από βελονάκι, φλοκάτες, κουρελούδες, όλα τα παραπάνω δοκιμάστε να τα δείτε με διαφορετική σκοπιά: αυτή της επαναχρησιμοποίησης με ευφάνταστους τρόπους και σαν διακοσμητικά στοιχεία, για να υιοθετήσετε το συγκεκριμένο στυλ.

Μπορείτε να κρεμάσετε πλεκτά πετσετάκια στον τοίχο, σαν έργο τέχνης ή να στρώσετε πλεκτές κουβέρτες σαν υπόστρωμα, για να στολίσετε με τα κρόσσια τους το κρεβάτι. Συνδυάζονται άψογα με σκληρά υφάσματα σε εθνίκ μοτίβα και ακατέργαστα υλικά (όπως κλαδιά, μπαμπού και πέτρες) και είναι ιδανικά σε σπίτια εκτός αστικών περιοχών.

Δείτε τι εννοώ.

Το ξενοδοχείο San Giorgio στη Μύκονο είναι ένα εξαιρετικό δείγμα της συγκεκριμένης αισθητικής. Δείτε μία πρωτότυπη παρουσίαση συλλογής κομπολογιών στο τοίχο, περασμένα σε ξύλο.

‘Ολη η ατμόσφαιρα του ξενοδοχείου έχει μία αίσθηση φρεσκάδας και οικειότητας, η οποία επιτυγχάνεται ακριβώς με τα γνώριμα διακοσμητικά στοιχεία από «το σπίτι της γιαγιάς», όπως οι κουρελούδες, τα κιλίμια και τα ψάθινα σκαμπό.

Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι απαραίτητο να πρωτοτυπήσετε. Και η επιλεκτική χρήση αντικειμένων άλλης εποχής σε ένα χώρο, για τον σκοπό που δημιουργήθηκαν,  έχει εξίσου θετικό απότελεσμα.

Δεν χρειάζονται πολλά όμοια στοιχεία, για να δώσετε το ιδιαίτερο χρώμα. Εδώ, επαρκεί μία κουρελού, όλα τα υπόλοιπα αντικείμενα και μοτίβα είναι πιο αφαιρετικά και μοντέρνα.

Ελπίζω να σας ενέπνευσα για να αγαπήσετε και να εντάξετε όλους τους θησαυρούς της γιαγιάς στο σπίτι!