Μια φορά και ένα καιρό, υπήρχε μια άδεια ζαρντινιέρα σε ένα πράσινο προάστιο. Στενοχωριόταν πολύ που ήταν μόνη της, αλλά άρχισε να στενοχωριέται ακόμα περισσότερο όταν μπήκε η άνοιξη. Τα δέντρα των κήπων έβγαλαν φύλλα και μπουμπούκια, τα παρτέρια και οι άλλες ζαρντινιέρες γέμισαν λουλούδια και όλα μύριζαν τόσο όμορφα! Ο ήλιος έλαμπε, αλλά η ζαρντινιέρα παρέμενε άδεια…


Μια ηλιόλουστη μέρα, κάτι τη γαργάλισε… Ήταν ένας κόκκος χώματος! Μετά απο λίγο, περισσότεροι κόκκοι άρχισαν να πέφτουν και να γεμίζουν τις γλάστρες της ζαρντινιέρας. Η χαρά της ήταν απερίγραπτη! Δεν είχε ξανανιώσει ποτέ τόσο ευτυχισμένη, αφού ο σκοπός της θα εκπληρωνόταν! Θα ήταν η πιο όμορφη απο όλες τις ζαρντινιέρες της γειτονιάς της! Και έτσι και έγινε!
Μυρωδάτες λεβάντες και κόκκινες βερβερίδες, μπήκαν στις γλάστες έτοιμες να ομορφύνουν τη ζαρντινιέρα. Μικρά φούξια ανθάκια άρχισαν να σκορπίζουν χρώμα και το μπαλκόνι γέμισε αρώματα! Όλοι απολάμβαναν το όμορφο αποτέλεσμα και αυτή ένιωθε υπερευτυχισμένη!
Μια μέρα έκαναν την εμφάνισή τους κάτι πράσινα και μαύρα ζωύφια, πέταξαν για λίγο απο πάνω της και βρήκαν καταφύγιο στα δροσερά, φρέσκα φυλλαράκια των μικρών της θάμνων. Η ζαρντινιέρα βρέθηκε σε έκπληξη, κάτι τέτοιο δεν της έχει ξανασυμβεί. Θυμήθηκε πως είχε ακούσει οτι αυτά τα ζουζουνάκια τρέφονται με τους θρεπτικούς χυμούς των φυτών και πολλαπλασιάζονται πολύ γρήγορα. Έχουν ένα παράξενο όνομα…χμμμ… τα λένε μελίγκρες ή αλλιώς αφίδες. Αφού πιουν όλους τους χυμούς των φυτών, στο τέλος τα αφήνουν μαραμένα. Και τώρα; Η ζαρντινιέρα θα γινόταν άσχημη και μετά θα έμενε άδεια και μόνη. Έπρεπε να γίνει κάτι γρήγορα, δεν υπήρχε πολύς χρόνος.
Την επόμενη μέρα, ξύπνησε απο δροσερές σταγόνες. Όμως δεν ήταν συνηθισμένες σταγόνες, αυτές ήταν πράσινες και είχαν ένα περίεργο άρωμα, όπως της ελιάς! Οι σταγόνες ήταν για τους όμορφους θάμνους της και όχι για την ίδια. Στόχευαν στις πράσινες μελίγκρες που είχαν γατζωθεί γερά απο τα τρυφερά φυλλαράκια. Ευτυχώς, κάποιος είχε καταλάβει το πρόβλημά της και τη βοήθησε.
Τις επόμενες ημέρες είχε μεγάλη αγωνία για το αποτέλεσμα. Θα εξαφανίζονταν οι μελίγκρες και τα φυτά θα ήταν και πάλι ζωηρά; Και ναι! Έτσι ακριβώς έγινε! Τα φυλλαράκια άστραφταν κάτω απο το φώς του ήλιου γεμάτα υγεία! Κανένα ίχνος απο τα ζωύφια δεν φαινόταν, είχαν εξαφανιστεί εξαιτίας αυτού του «μαγικού» υγρού! Η χαρά της ζαρντινιέρας ήταν τόσο μεγάλη που ίσως κατάφερε πραγματικά να χαμολεγάσει για μια στιγμή!
Το «μαγικό» υγρό που απομάκρυνε τις μελίγκρες είναι μια απλή οικολογική συνταγή:
-
5 λίτρα νερό
-
50 γραμμάρια πράσινο σαπούνι τριμμένο