Οι τσούπρες είμαστε φανατικές υποστηρίκτριες της άποψης «γίνε η αλλαγή που θες να δεις» . Σήμερα, σας λέμε ιστορίες, από πρωτοβουλίες δικές μας και φίλων μας, για να ζούμε όλοι σε έναν καλύτερο κόσμο. Στείλτε και τις δικές σας, είμαστε σίγουρες ότι είναι ενδιαφέρουσες!
Ο καφές είναι πιο απολαυστικός σε δικό μου ποτήρι – Λίλιαν
Δεν είμαστε πολλοί ακόμα κι ίσως δεν θα γίνουμε ποτέ πολλοί, αλλά είμαι περήφανη που έστω και λίγα πλαστικά ποτήρια δεν βρίσκονται στον πάτο της θάλασσας.
«Ένα βράδυ διάβασα για μία πρωτοβουλία της Greenpeace και μερικών καφετεριών, που προσφέρουν έκπτωση στον καφέ, αν τους πας δικό σου ποτήρι. Είχε περάσει περίπου ένα τρίμηνο από τότε που εφαρμόστηκε ο νόμος σχετικά με τη χρέωση της πλαστικής σακούλας και που με ανάγκασε να οργανώνω την επίσκεψη στο super market αλλιώς. Στην αρχή φάνταζε τρομερό, αλλά εν τέλει είχα παραδεχτεί δεν ήταν κάτι παραπάνω από ένα μικρό ξεβόλεμα.
Τότε μου ήρθε η εικόνα του κυλικείου στην εργασία μου και των τόνων πλαστικών ποτηριών που καθημερινά χρησιμοποιούνται και πετιούνται. Η σκέψη ήταν τρομακτική, και η λύση συνάμα πολύ απλή. Γιατί δεν φέρνουμε κι εμείς το ποτήρι μας; Γιατί δεν αλλάζουμε λίγο τη συνήθειά μας; Μία μικρή διαφοροποίηση στην καθημερινότητά μας μπορεί να φέρει σημαντικά αποτελέσματα, όχι μόνο στη μείωση των ποτηριών μιας χρήσεως, αλλά και στην κουλτούρα μας. Το συζήτησα με το προσωπικό του κυλικείου, που έδειξε ευαισθησία και συμφώνησε στην ιδέα μου, παρά το γεγονός ότι θα τους δυσκόλευε κάπως η υλοποίησή της.
Έκτοτε, κάθε πρωί πηγαίνω με την «I’ m such a lady» κούπα μου και με τεράστια νύστα να αγοράσω τον καθιερωμένο μου διπλό ελληνικό. Κάποιοι συνάδελφοι έδειξαν απορία, άλλοι θαύμασαν την πρωτοβουλία κι άλλοι την αντιμετώπισαν με ματαιότητα: «Σιγά που θα αλλάξει ο κόσμος. Πάντα θα παίρνουν πλαστικά ποτήρια.» Βέβαια υπάρχουν και συνάδελφοι που ακολούθησαν ενθουσιωδώς την ιδέα. Δεν είμαστε πολλοί ακόμα κι ίσως δεν θα γίνουμε ποτέ πολλοί, αλλά είμαι περήφανη που με τη δράση μας έστω και λίγα πλαστικά ποτήρια δεν βρίσκονται στον πάτο της θάλασσας. Αυτό μου αρκεί για να συνεχίζω. Και να σας πω κάτι; Μου φαίνεται πιο απολαυστικός ο καφές!»
Χαρούμενα αδέσποτα, στειρωμένα αδέσποτα – Ματθαίος
Από τη μία έβλεπα την ταλαιπωρία των καημένων ζώων που γεννούσαν, από την άλλη τα γατάκια δεν άντεχαν παραπάνω από μερικούς μήνες λόγω ασθενειών, συνθηκών και …κακών ανθρώπων.
«Όλα ξεκίνησαν το 2015, όταν άρχισα να ταΐζω μία αδέσποτη γάτα της γειτονιάς. Σύντομα, η γάτα με είχε εμπιστευτεί και σύχναζε έξω από το σπίτι. Γι’ αυτό δεν μου έκανε έκπληξη, όταν ένα βράδυ την είδα να συνοδεύεται από τρία γατάκια, τα μικρά της, που τα έφερε να μάθουν τα κατατόπια. Τα γατάκια μεγάλωσαν με την φροντίδα της μαμάς και γατοτροφές από εμένα, έγιναν γάτες, κυνηγήθηκαν από γάτους και… φαντάζεστε τη συνέχεια. Κυκλοφορούσαν μία με φουσκωμένες κοιλιές και μία με ξεφούσκωτες, σαν φαντάσματα του εαυτού τους.
Με τρόμο ανακάλυψα ότι γινόμασταν αγέλη, δυστυχώς. Και λέω δυστυχώς, γιατί από τη μία έβλεπα την ταλαιπωρία των καημένων ζώων που γεννούσαν, από την άλλη τα γατάκια δεν άντεχαν παραπάνω από μερικούς μήνες λόγω ασθενειών, συνθηκών και …κακών ανθρώπων. Είχαμε επανέλθει στον αρχικό πληθυσμό των τεσσάρων γάτων, όταν συνειδητοποίησα ότι η στείρωση είναι μονόδρομος κι έψαξα να βρω τι μπορώ να κάνω.
Ευτυχώς, ο δήμος που μένω έχει εξαιρετικό φιλοζωικό πρόγραμμα και προσέφερε δωρεάν στείρωση σε αδέσποτα. Ήρθα σε επικοινωνία μαζί τους, μου εξήγησαν τη διαδικασία και μου έδωσαν μάλιστα κι ένα box, για να πιάσω τις γάτες. Έτσι, ένα πρωινό, έπιασα το «Αγρίμι», αφού τη δελέασα με λίγη γατοτροφή και την πήγα στο γραφείο του Δήμου. Ποτέ δεν είχε βγάλει κιχ η συγκεκριμένη, αλλά εκείνο το πρωί το νιαουρισμά της μου σπάραξε την καρδιά. Την άφησα με τύψεις και την πήρα μια εβδομάδα μετά, λίγο ταλαιπωρημένη, αλλά στειρωμένη και υγιέστατη. Σύντομα μάλιστα είχε βρει τον εαυτό της. Τον επόμενο μήνα ακολούθησε και η «Νιάου», που επέστρεψε το ίδιο υγιέστατη και κάπως πιο χαρούμενη από την πρώτη. Δυστυχώς, μέχρι τότε η «Κοκώνα» και η μητέρα τους είχαν επιλέξει άλλα λημέρια και δεν τις πρόλαβα. Οι δύο στειρωμένες γάτες μου, πάντως, είναι μια χαρά ναζιάρικες τριχόμπαλες, εξαιρετικές κυνηγοί ποντικιών και σταθερή αξία που με προϋπαντά πριν φύγω για δουλειά και όποτε επιστρέφω.»
Κομποστοποίηση – Στεύη
Η αγάπη για τα φυτά και η σκέψη οτι πετάμε μεγάλο όγκο φαγητού στα σκουπίδια με οδήγησε στην κομποστοποίηση
Ένα ηλιόλουστο πρωινό, καθάριζα φρούτα για να φτιάξω ένα δυναμωτικό φρουτοχυμό στο μπλέντερ και άνοιξα το σκουπιδοτενεκέ για να πετάξω τα φλούδια και τα υπολείμματά τους. Όταν ήρθε η ιδέα! Θυμήθηκα οτι είχα διαβάσει σε ένα περιοδικό για τα οφέλη της κομποστοποίησης, δηλαδή της παρασκευής χώματος (κομπόστ) απο οργανικά υλικά και πόσο εύκολο είναι να το κάνεις στο σπίτι του. Και απο εκείνη την ημέρα άρχισα τη δική μου προσπάθεια παρασκευής χώματος στον κήπο μου και ανακύκλωσης των βιοαποβλήτων μου!
Χρησιμοποίησα μια γωνία του κήπου που ήταν σκιερή και είχε υγρασία. Εκεί έστρωσα ένα κομμάτι γεωύφασμα που πήρα απο γεωπόνο και έριξα φρέσκο χώμα πλούσιο σε οργανικά υλικά. Κάθε φορά πετούσα στη γωνία του κήπου, υπολείμματα απο φρούτα και λαχανικά, όπως μήλα, αχλάδια, μπανάνες, καρότα, πατάτες, φασολάκια, κ.α. επίσης κελύφη απο ξηρούς καρπούς και τσόφλια αυγών, αλλά και ξερά φύλλα του κήπου και το κουρεμένο γκαζόν. Ανα 3-4 ημέρες ανάδευα με ένα σκαλιστήρι το χώμα για να αερίζεται. Στο χώμα επίσης έβρισκα γαιοσκώληκες, οι οποίοι έρχονταν απο τον κήπο και μαζί με άλλα βακτήρια και μικροοργανισμούς βοηθούσαν στην ολοκλήρωση της αποικοδόμησης των οργανικών υλικών.
Μετά απο μερικές εβδομάδες το κομπόστ ήταν έτοιμο! Αυτό το πλούσιο χώμα είναι ιδανικό λίπασμα για τα φυτά! Δοκιμάστε να το φτιάξετε στον κήπο διαφορετικά υπάρχουν και κάδοι κομποστοποίησης για το μπαλκόνι σας.
ΡΕΤΟ – Θοδώρα
Δεν είναι ένα απλό καταστημα πώλησης μεταχειρισμενων επίπλων, είναι κάτι παραπάνω και είναι για καλό.
Πριν από 2 χρόνια αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το «ΡΕΤΟ», καθώς ακούσαμε ότι πωλούν μεταχειρισμένα έπιπλα – αντικείμενα και ρούχα, σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές. Διαπιστώσαμε ότι τα περισσότερα αντικείμενα είναι σε πολύ καλή κατάσταση, ενώ πολλά έχουν συντηρηθεί, επισκευαστεί και ανακαινιστεί αναδεικνύοντας το ιδιαίτερο στυλ της εποχής που τα δημιούργησε. Η περιπλάνηση στο κατάστημα ΡΕΤΟ αποτέλεσε αναζήτηση θησαυρού, αφού ,μπορούσαμε να βρούμε μοναδικά αντικείμενα.
Κατά την διάρκεια της επίσκεψής μας καταλάβαμε ότι το ΡΕΤΟ δεν είναι ένα απλό κατάστημα, αλλά σύλλογος, ο οποίος λειτουργεί συνολικά σε 32 χώρες. Στο σύλλογο αυτό λειτουργεί πρόγραμμα επανένταξης ατόμων που είναι εξαρτημένα σε ουσίες παρέχοντας τους στέγη, φαγητό αλλά κυρίως στήριξη προκειμένου να ξεφύγουν από τις εξαρτήσεις. Τα άτομα αυτά απασχολούνται για την συντήρηση της ομάδας ή την επισκευή και μεταποίηση των αντικειμένων και μάλιστα αυτό αποτελεί μέρος της διαδικασίας απεξάρτησής τους.
Όλα τα προς πώληση αντικείμενα προέρχονται από δωρεές απλών πολιτών ή εταιρειών, και μπορεί κανείς να κάνει δωρεά ρούχα, έπιπλα, οικοδομικά υλικά, παιχνίδια, είδη κουζίνας και γενικά οποιοδήποτε αντικείμενο θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο σε κάποιον άλλο.
Σε εκείνη την πρώτη επίσκεψη παρέα με την τότε έγκυο φίλη μου, δεν αργήσαμε να ανακαλύψουμε τους κρυμμένους θησαυρούς στις αποθήκες του ΡΕΤΟ και αγοράσαμε κούνια για το μωρό, relax και καροτσάκι. Φέτος έμαθα πως τα αντικείμενα που είχε αγοράσει και είχε διατηρήσει σε καλή κατάσταση τα δώρισε πάλι πίσω στο «ΡΕΤΟ» για να πωληθούν εκ νέου, από αυτό το καταπληκτικό πρόγραμμα, σε κάποιον που τα χρειάζεται.
Αν θέλετε και εσείς να προσφέρετε στο ΡΕΤΟ αντικείμενα που δεν χρειάζεστε, μπορείτε να τους καλέσετε στο τηλ 2106625096 και θα έρθουν από το χώρο σας για την παραλαβή τους.
tsoupress 